تاثیر خود ارضایی در بدنسازی – 6 پیامد منفی که باید بدانید

در دنیای ورزش و بدنسازی، مفاهیم مختلفی وجود دارند که بر توانایی و عملکرد ورزشکاران تأثیرگذار هستند. یکی از این مفاهیم که در سال‌های اخیر به عنوان یک عامل مهم در بهبود عملکرد ورزشی بحث و بررسی شده، خود ارضایی است.

در این مقاله، به بررسی علمی تأثیرات خود ارضایی بر عملکرد بدنسازی خواهیم پرداخت. از ارتباط این پدیده با ترشح هورمون‌ها و افزایش قدرت و استقامت عضلات تا تأثیر آن بر روحیه و تمرکز ورزشکاران، مطالب مختلفی را خواهیم بررسی کرد.

رشد عضلانی و تاثیر خود ارضایی در بدنسازی

رشد عضلانی یا هیپرتروفی عضله، به عنوان پاسخی به تمرینات مقاومتی یا تمرینات قدرتی، یک فرآیند فیزیولوژیکی پیچیده است. این فرآیند شامل رویدادهای مولکولی و سلولی است که منجر به افزایش اندازه و قدرت عضلات می‌شود.

تمرینات مقاومتی، مانند وزنه‌برداری، با ایجاد فشار مکانیکی بر روی عضلات، ریزش در فیبرهای عضلانی ایجاد می‌کنند که این امر باعث تحریک پاسخ ایمنی و آزاد شدن مولکول‌های التهابی در محل آسیب می‌شود. سلول‌های ماهواره‌ای که در سطح رشته‌های عضلانی وجود دارند، به ترمیم و پر کردن فیبرهای عضلانی آسیب دیده کمک می‌کنند، و این فرآیند با سنتز پروتئین، که فرایند ساخت پروتئین‌های جدید در سلول‌های عضلانی است، تسهیل می‌شود.

به‌ طور کلی، تغذیه مناسب، استراحت کافی و تعادل در تمرینات برای رشد عضلانی بسیار حیاتی هستند و هورمون‌هایی مانند تستوسترون و فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) نقش مهمی در این فرآیند دارند.

تستوسترون در بدنسازی

تستوسترون هورمونی است که نقش مهمی در رشد عضلات دارد. این یک هورمون طبیعی است که هم در مردان و هم در زنان تولید می شود، اگرچه به طور معمول در سطوح بالاتری در مردان وجود دارد. تستوسترون به ترویج سنتز پروتئین ماهیچه ای کمک می کند، که فرآیند ساخت پروتئین های جدید در سلول های عضلانی است. این بدان معناست که وقتی سطح تستوسترون بالاتر باشد، بدن بهتر می‌تواند بافت عضلانی را ترمیم و بازسازی کند.

هنگامی که در تمرینات مقاومتی یا تمرینات قدرتی شرکت می کنید، بدن شما با ترشح تستوسترون پاسخ می دهد. این افزایش تستوسترون به تحریک سنتز پروتئین کمک می کند و منجر به رشد عضلات می شود. تستوسترون همچنین باعث افزایش تولید هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) می شود که هر دو برای رشد عضلانی مهم هستند که قبلا در مقاله در مورد آنها صحبت کردیم.

یکی از راه هایی که تستوسترون باعث رشد ماهیچه ها می شود، اتصال به گیرنده های سلول های عضلانی است. این گیرنده‌ها سیگنال‌هایی را از تستوسترون دریافت می‌کنند و آنها را به هسته سلول منتقل می‌کنند، که سپس فرآیند سنتز پروتئین را آغاز می‌کند. افزایش سنتز پروتئین به ترمیم فیبرهای عضلانی آسیب دیده و ساخت فیبرهای جدید کمک می کند که منجر به هایپرتروفی عضلانی یا افزایش اندازه عضلات می شود.

تستوسترون همچنین به تنظیم تعادل بین تجزیه عضلات و رشد عضلات کمک می کند. فعالیت پروتئین های خاصی را که بافت عضلانی را تجزیه می کنند، مهار می کند و در نتیجه تجزیه عضلات را کاهش می دهد. این اجازه می دهد تا محیط مطلوب تری برای رشد و ریکاوری عضلات ایجاد شود.

بنابراین، بله، از هورمون ها تا رشد سلولی، نقطه ها در نهایت به هم متصل می شوند. به همین دلیل است که همیشه توصیه می شود یک عامل را به عنوان تنها پارامتر رشد عضلانی سالم در نظر نگیرید. همه چیز در تعادل به حساب می آید.

آیا خود ارضایی بر سطح تستوسترون تأثیر می گذارد؟

طبق مطالعات نشان داده شده است که خود ارضایی هیچ اثر طولانی مدتی بر سطح تستوسترون ندارد.
در واقع، برخی از مطالعات نشان می دهد که ممکن است بلافاصله پس از فعالیت جنسی، از جمله خود ارضایی، افزایش موقتی در سطح تستوسترون وجود داشته باشد. با این حال، این افزایش ها عموماً متوسط ​​هستند و در مدت زمان کوتاهی به سطح پایه باز می گردند.

از سوی دیگر، شواهدی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد هیچ تاثیر قابل توجه یا طولانی مدت خود ارضایی بر سطح تستوسترون و سلامت جنسی وجود ندارد. تحقیقات نشان می دهد که فعالیت جنسی منظم، از جمله خود ارضایی، منجر به تغییر قابل توجهی در تولید تستوسترون یا تعادل کلی هورمونی نمی شود.
توجه به این نکته مهم است که سطح تستوسترون به طور طبیعی در طول روز در نوسان است، و عوامل مختلفی می توانند بر این نوسانات تأثیر بگذارند.

عواملی مانند ورزش، سطح استرس، الگوهای خواب و سلامت کلی می توانند تأثیر مهم تری بر سطح تستوسترون نسبت به فعالیت جنسی به تنهایی داشته باشند.
علاوه بر این، لازم به ذکر است که بدن مکانیسم خود تنظیمی برای حفظ سطح تستوسترون در محدوده طبیعی دارد. حتی اگر نوسانات جزئی در سطح تستوسترون به دلیل خود ارضایی وجود داشته باشد، بدن برای حفظ تعادل هورمونی طراحی شده است.
بنابراین، شواهد علمی موجود از این تصور که خود ارضایی اثر قابل توجه یا طولانی مدتی بر سطح تستوسترون دارد، پشتیبانی نمی کند. خود ارضایی یک فعالیت جنسی طبیعی و سالم است و تأثیر آن بر سطح تستوسترون، در صورت وجود، احتمالاً حداقل و موقتی است.

آیا تاثیر خود ارضایی در بدنسازی مشهود است؟

نه اینطور نیست. رابطه بین خود ارضایی و افزایش عضله رابطه مستقیمی نیست. خود ارضایی فیبرهای عضلانی را نمی‌سازد یا نمی‌شکند و تاثیر بسیار کمی بر رشد عضلات دارد.

خود ارضایی یک فعالیت جنسی طبیعی و سالم است که هیچ تأثیر منفی مستقیمی بر افزایش عضلات ندارد. این یک روش طبیعی برای افراد برای کشف تمایلات جنسی و تجربه لذت است. از نظر فیزیولوژیکی، خودارضایی بدن را از مواد مغذی ضروری یا انرژی مورد نیاز برای رشد عضلانی تخلیه نمی‌کند.

به هر حال، برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که پرهیز از فعالیت جنسی ممکن است به طور بالقوه تأثیر مثبتی بر افزایش عضله داشته باشد. تئوری پشت این موضوع این است که پرهیز جنسی ممکن است باعث افزایش سطح تستوسترون شود، که به دلیل نقشش در رشد عضلات شناخته شده است. با این حال، شواهد حمایت از این ادعا محدود و متناقض است، و هر گونه تأثیر بالقوه به احتمال زیاد بسیار جزئی است.

در واقعیت، عواملی مانند تغذیه مناسب، ورزش منظم، خواب کافی، و انتخاب سبک زندگی کلی، نقش بسیار مهمی در افزایش عضله دارند، بهتر از تأثیرات خود ارضایی که از لحاظ فیزیولوژیکی اندک هستند. این عوامل برای تأمین منابع و شرایط لازم برای ساخت و ترمیم بافت عضلانی ضروری هستند.

عوارض خود ارضایی در بدنسازی

خود ارضایی و تأثیرات آن بر ورزش و عملکرد جسمی یک موضوع مورد توجه است. در حالی که خود ارضایی به طور مستقیم به عملکرد ورزشی آسیب نمی‌زند، اما مدیریت آن به شیوه‌ای سالم و متعادل می‌تواند به حفظ بهبود عملکرد ورزشی و سلامت عمومی کمک کند. برخی عوارض بالقوه وجود دارد که می‌تواند به طور غیرمستقیم بر ورزش و بهبود عملکرد تأثیر بگذارد.

در ادامه به برخی از این عوارض اشاره می‌کنیم.

1. کاهش انرژی و خستگی

خود ارضایی مکرر می‌تواند منجر به کاهش سطح انرژی و خستگی عمومی شود. این وضعیت می‌تواند بر انگیزه و توانایی شما برای انجام تمرینات ورزشی مؤثر تأثیر بگذارد و موجب کاهش کیفیت ورزش شما شود.

2. اختلال در تمرکز

افراط در خود ارضایی ممکن است باعث اختلال در تمرکز و کاهش توانایی شما در تمرکز بر تمرینات ورزشی و اهداف ورزشی‌تان شود. عدم تمرکز می‌تواند به اشتباهات در تکنیک‌ها و کاهش اثربخشی تمرینات منجر شود.

3. مشکلات روانی و احساسی

خود ارضایی مکرر ممکن است به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، یا احساس گناه منجر شود که می‌تواند بر عملکرد ورزشی و انگیزه شما تأثیر منفی بگذارد.

4. کاهش کیفیت خواب

اگر خود ارضایی بر خواب تأثیر منفی بگذارد، کیفیت خواب شما ممکن است کاهش یابد. خواب کافی برای بهبود عضلات و بازسازی انرژی بعد از تمرینات ضروری است، و خواب ناکافی می‌تواند به عملکرد ورزشی آسیب بزند.

5. تأثیرات جسمی

در موارد نادر، خود ارضایی مکرر ممکن است به مسائل جسمی مانند درد یا حساسیت در ناحیه تناسلی منجر شود که می‌تواند بر توانایی شما در انجام تمرینات ورزشی تأثیر بگذارد.

6. اختلال در تعادل هورمونی

افراط در خود ارضایی می‌تواند به تغییرات هورمونی منجر شود که ممکن است بر سطح انرژی، وضعیت روحی، و قدرت عضلات تأثیر بگذارد. هورمون‌های مهم مانند تستوسترون که برای رشد و تعمیر عضلات ضروری است، ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.

آیا تاثیر خود ارضایی در بدنسازی منفی است؟

سطح تستوسترون

اغلب ادعا می شود که پرهیز از فعالیت جنسی، از جمله خود ارضایی، سطح تستوسترون را افزایش می دهد که به نوبه خود باعث رشد عضلات می شود. با این حال، تأثیر فعالیت جنسی بر سطح تستوسترون موقتی و نسبتاً جزئی است. مطالعات نشان داده‌اند که سطح تستوسترون در طول روز در نوسان است، اما تغییرات مرتبط با فعالیت جنسی کوتاه‌ مدت است و تاثیر قابل‌ توجهی بر افزایش عضلات در دراز مدت ندارد.

کاهش مواد مغذی

برخی افراد بر این باورند که انزال منجر به از دست دادن مواد مغذی حیاتی لازم برای رشد عضلات می شود. در حالی که منی حاوی مقادیر کمی از مواد مغذی است، مقدار آن به اندازه کافی قابل توجه نیست که بر افزایش عضلات تأثیر بگذارد. مواد مغذی مورد نیاز بدن برای رشد عضلات در درجه اول از طریق یک رژیم غذایی متعادل تامین می شود.

مصرف انرژی

تصور غلط دیگر این است که انرژی صرف شده در طول خود ارضایی می تواند ذخایر انرژی مورد نیاز بدن برای افزایش عضله را کاهش دهد. خود ارضایی یک فعالیت نسبتاً کم شدت است که تأثیر قابل توجهی بر مصرف انرژی کلی ندارد. تا زمانی که یک فرد رژیم غذایی متعادلی داشته باشد و کالری کافی برای حمایت از فعالیت های بدنی خود مصرف کند، انرژی صرف شده در طول خود ارضایی ناچیز است.

بهبودی و عملکرد

برخی از طرفداران این افسانه پیشنهاد می کنند که پرهیز از فعالیت جنسی می تواند با صرفه جویی در انرژی و تمرکز، بهبودی و عملکرد را افزایش دهد. با این حال، هیچ مدرک علمی قطعی برای حمایت از این ادعا وجود ندارد. در واقع، فعالیت جنسی، از جمله خود ارضایی، می‌تواند اثرات مثبتی بر سلامت روان و کاهش استرس داشته باشد، که ممکن است به طور غیرمستقیم به بهبود بهبودی و عملکرد کمک کند.

ارتباط رشد جنسی و عضلانی چیست؟

آیا رابطه جنسی بر رشد عضلات تأثیر می گذارد؟ باز هم نه. طبق مطالعات، رابطه جنسی هیچ تاثیر مضر مستقیمی بر رشد عضلات شما ندارد.
با این حال، فعالیت جنسی می تواند منجر به تغییرات موقتی در سطح هورمون شود. به عنوان مثال، درگیر شدن در فعالیت جنسی می تواند باعث افزایش کوتاه مدت سطح تستوسترون شود.

فعالیت جنسی به طور عمومی به مدت و شدت آن بستگی دارد، اما افزایش کوتاه‌مدت سطح تستوسترون که اغلب کم و موقت است، احتمالاً تأثیر قابل توجهی در افزایش عضلات ندارد.

سطح تستوسترون بیشتر تحت تأثیر عواملی مانند ژنتیک، ورزش و سلامت کلی قرار دارد. مصرف انرژی ناشی از فعالیت جنسی معمولاً به اندازه کافی قابل توجه نیست که به طور قابل توجهی بر رشد عضلات تأثیر بگذارد، بنابراین تأمین انرژی کلی از طریق یک رژیم غذایی متعادل برای حمایت از رشد و ریکاوری ماهیچه‌ها اهمیت بیشتری دارد.

درگیر شدن در یک رابطه جنسی رضایت‌بخش ممکن است اثرات مثبتی بر سلامت روانی داشته باشد، مانند احساس رضایت عاطفی و کاهش استرس، که می‌تواند به طور غیر مستقیم از سلامت کلی حمایت کند و به طور بالقوه رشد عضلانی را تقویت کند. در نتیجه، تأثیرات نهایی به همه عوامل ترکیبی بستگی دارد و نه فقط به رابطه جنسی یا تاثیر خود ارضایی در بدنسازی، که به هیچ وجه بر رشد عضلات تأثیری ندارند.

تغییرات هورمونی ناشی از خود ارضایی

خود ارضایی، مانند بسیاری از فعالیت‌های فیزیولوژیکی، می‌تواند تغییرات هورمونی مختلفی را در بدن ایجاد کند. این تغییرات هورمونی ممکن است بر احساسات، انرژی و حتی عملکرد ورزشی تأثیر بگذارد. در ادامه به بررسی تغییرات هورمونی ناشی از خود ارضایی پرداخته شده است.

1. تستوسترون

• افزایش و کاهش موقتی: خود ارضایی ممکن است به طور موقت سطح تستوسترون را افزایش دهد، اما این افزایش معمولاً پایدار نیست و به سرعت به سطح پایه برمی‌گردد. تستوسترون هورمونی کلیدی برای رشد و ترمیم عضلات است و نوسانات آن می‌تواند بر انرژی و قدرت ورزشی تأثیر بگذارد.
• تنظیم مجدد: برخی مطالعات نشان می‌دهند که تستوسترون ممکن است در دوره‌های طولانی‌ مدت خود ارضایی تغییر قابل توجهی نداشته باشد، اما ممکن است نوسانات موقتی تأثیراتی در کوتاه‌ مدت داشته باشد.

2. اندورفین‌ها

• افزایش در حین فعالیت: خود ارضایی می‌تواند منجر به آزادسازی اندورفین‌ها شود، که هورمون‌های مربوط به شادی و کاهش درد هستند. این هورمون‌ها می‌توانند بهبود حالت روحی و کاهش استرس را به همراه داشته باشند.
• احساس رضایت: این افزایش موقتی در اندورفین‌ها می‌تواند احساس رضایت و آرامش را به دنبال داشته باشد، که ممکن است به بهبود روحیه کمک کند.

3. کورتیزول

• تغییرات در سطح استرس: خود ارضایی ممکن است بر سطح کورتیزول، هورمون استرس، تأثیر بگذارد. در برخی افراد، ممکن است باعث کاهش موقتی استرس شود، در حالی که در دیگران ممکن است تأثیرات منفی بر سطح استرس و خواب داشته باشد.

4. پروژسترون

• تغییرات اندک: در مردان، پروژسترون نقش مهمی ندارد، اما در زنان، تغییرات در سطح پروژسترون می‌تواند تحت تأثیر فعالیت‌های جنسی قرار گیرد. تغییرات در پروژسترون می‌تواند تأثیراتی بر خلق و خو و انرژی داشته باشد.

5. هورمون‌های مغز

• دوپامین و سروتونین: خود ارضایی ممکن است به افزایش سطح دوپامین و سروتونین، هورمون‌های مربوط به پاداش و احساس خوب، منجر شود. این افزایش می‌تواند تأثیرات مثبتی بر خلق و خو و انگیزه به همراه داشته باشد.

سخن نهایی

به طور خلاصه، هیچ شواهد قاطعی وجود ندارد که نشان دهد خود ارضایی به تنهایی می‌تواند به طور کامل مانع رشد عضلات شود یا بر آن تأثیر منفی بگذارد. انجام خود ارضایی یک فعالیت طبیعی است و بسته به متون جسمانی و روحی شخص، می‌تواند یک تجربه لذت‌بخش و مفید باشد. همیشه اهمیت دارد که یک تعادل مناسب را برای اهداف تناسب اندام خود بیابید که شامل تغذیه مناسب، استراحت مناسب و روش‌های اصلاحی مناسب برای ساخت توده عضلانی و بهبود عملکرد ورزشی شما باشد.

اگر متوجه شدید که خود ارضایی بیش از حد ممکن است در تعهد شما به برنامه تناسب اندام‌تان موانعی ایجاد کند، ممکن است نیاز باشد روش‌هایی برای مدیریت میل جنسی خود و تعیین اولویت‌های اهداف تناسب اندام خود را بررسی کنید. مشاوره با متخصصان جنسی یا ارائه‌دهندگان بهداشتی می‌تواند در این زمینه مفید باشد و به شما کمک کند تا تصمیمات بهتری در مورد سلامت جسمانی و روحی‌تان بگیرید.

در مقاله های بعدی جیم شاپ با ما همراه باشید.